Autonomie is dat je je eigen keuzes kunt maken en uitvoeren. Van autonomie wordt men in het algemeen gelukkig. Door je keuzes groei je als persoon. In een privé- situatie lijkt autonomie de norm bij volwassenen, maar op het werk is dat vaak anders.
Autonomie is belangrijk voor het hebben van werkgeluk. Je voelt je meer eigenaar van je werk, kunt je tijd beter indelen en keuzes maken die bij je passen. Ook kun je gemakkelijker werk verzetten dat niet in een standaard proces past, en bent dus ook flexibeler (voor interne of externe klanten).
Management vanuit de gedachte van controle kost inspanning en levert weinig op: “micro management”. Managen ter ondersteuning – bij voorkeur op aanvraag van de mensen onderin de hiërarchie (team kiest eigen “manager”) werkt beter.
Als eigenaar van een eigen bedrijf heb je de macht ieder personeelslid te zeggen wat ze moeten doen in werktijd. Ga je te ver, dan vertrekt het personeel. Je bent zelf verantwoordelijk voor investeringen, organisatie en beleid, en zit op de blaren als het fout gaat. De meeste mensen doen toch wel de goede dingen als je ze vertrouwt. Kijk b.v. naar het cultuur/personeelsbeleid bij Netflix.
Als mensen gemakkelijk kunnen vertrekken uit een situatie met weinig werkgeluk, zorgt dit ervoor dat werkgevers hun best moeten doen. Daarvoor is het wel belangrijk dat werknemers alternatieven hebben en dus economisch niet vast zitten. Een aantal basisvoorwaarden moeten dus geregeld zijn om op terug te vallen.
Autonomie is er ook aan het einde van het leven: bij abortus en euthanasie. Abortus en de randvoorwaarden daarbij zijn al beschreven in de wet, en moet blijven. Het is mensonwaardig te moeten blijven leven in een uitzichtloze situatie. Denk aan een voltooid leven, en geestelijke of fysieke problemen. Met zorgvuldigheidseisen wordt dit proces correct uitgevoerd.
Autonomie van gender is belangrijk voor mensen die “in het verkeerde lichaam” geboren zijn. De “Dutch approach” is zorgvuldig en helpt mensen op jonge leeftijd.